Kiedy budzą się wspomnienia

Dopiero , gdy stary zegar zawisł na ścianie, poczułam się jak u siebie w domu, a mieszkam tu już pół roku. Dopiero teraz poczułam się bezpiecznie. Jakie to dziwne...
Uświadomiłam sobie, że kiedy chciałam się wyprowadzić z miasta, ciągle coś mnie w nim zatrzymywało. Bałam się, że opuszczę  mieszkanie w starej kamienicy, w którym tyle wspomnień... wesele rodziców w dużym pokoju, które znam tylko ze zdjęć,  przyjęcie po chrzcie świętym mojej młodszej siostry, potem wszystkie wigilie, choinka w rogu pokoju i babcia i dziadek, przyjęcia z okazji chrzcin i komunii moich dzieci, wszelkie remonty i ważne wydarzenia ... Bałam się, że to wszystko zniknie. Tłumaczyłam sobie, że mieszkanie to tylko mury, a wspomnienia zabiorę ze sobą. Mimo to nie było łatwo.
Po przeprowadzce było mi dziwnie. Lato spędziłam praktycznie na tarasie i w powstającym ogrodzie oraz spacerując z psami po lesie. Teraz , gdy nadeszła zima i więcej czasu spędzam  w domu, jakoś nie czułam tego nowego miejsca.
Dopiero wczoraj powiesiliśmy na ścianie stary, dziadkowy zegar - nie wiedziałam, że właśnie tego mi brakowało ! Dokopałam się też do starego barometru, który jest częścią moich wspomnień . Razem z zegarem tworzą nierozłączną parę.
Gdy mnie kiedyś ktoś zapytał : co zabrałabym ze sobą na bezludną wyspę ? - zawsze odpowiadałam, że książkę i aparat fotograficzny. Teraz już wiem, że zabrałabym ze sobą jeszcze wspomnienia, w postaci może jakiegoś albumu czy zdjęcia lub jakiejś rzeczy, która należała do dziadka i będzie mi o czymś ważnym przypominać, o tym kim jestem i skąd pochodzę.

Do malutkiego okna w łazience udało mi się uszyć roletę rzymską. Dotąd okno zasłanialiśmy kawałkiem kartonu, a ja długo zastanawiałam się, co by tu pasowało. Długo też nie mogłam dobrać materiału. Po raz kolejny okazało się jednak, że najlepsze są proste rozwiązania. Wybór padł na zwyczajne białe płótno i starą, bawełnianą  koronkę, a w uszyciu pomógł mi tutorial Adeli, który polecam każdemu, kto chciałby  uszyć taką roletę.

Dodam tylko, że nie miałam gotowego mechanizmu do rolet. Mechanizm w postaci sznurka przewleczonego przez małe kółeczka wymyśliłam i zmontowałam sama i nie jest to wcale takie trudne, jakby się zdawało.

Roleta funkcjonuje bardzo dobrze - podciąga się i rozwija równiutko.

Dziękuję Wam bardzo za to, że do mnie zaglądacie i zostawiacie bogate w treści komentarze. Cieszę się z każdej wypowiedzi pod postem. Dzięki temu kontakt z Wami jest coraz lepszy i pełniejszy :))