Kocham ogrody, lubię je zwiedzać, oglądać i podziwiać. Niektóre ogrody powstają przez wiele lat i wymagają naprawdę dużego zaangażowania ludzi.
Kiedy pomyślę - ogród, mój ogród - to wiem, że to ciągła troska, bo by ogród mógł żyć i cieszyć swoim pięknem to nie można go odłożyć na później - tak jak odkłada się książkę na półkę.
W naszym ogrodzie cały czas zabiegamy o to, by rośliny miały odpowiednie warunki. W związku z tym, że gleba jest piaszczysta ciągle staramy się poprawiać jej strukturę. Przy sadzeniu roślin dodajemy torf i obornik, nawozimy i ściółkujemy. Przy granicy działki, od strony lasu przerabia się kompost, który posłuży do wzbogacenia gleby.
Niektóre rośliny dobrze się przyjmują, inne nie za bardzo, a jeszcze inne wcale.
Ogród to nie tylko piękne rośliny i ścieżki, ale przede wszystkim ciężka praca.
Gdy przeprowadziliśmy się do naszego wiejskiego domu, cała działka pokryta była trawą, którą tu i ówdzie urozmaicały puste miejsca w postaci piaszczystych wysp. Ogrodu praktycznie nie było, bo poprzedni mieszkańcy wycięli drzewa i nie posadzili żadnych roślin.
Gdy dwa lata temu zaczęliśmy tworzyć ogród zupełnie nie pomyślałam o tym, żeby najpierw zlikwidować chwasty. Przekopywaliśmy więc miejsce po miejscu, ręcznie wybierając zielsko. Następnie mieszaliśmy glebę z torfem i ziemią gliniastą. Niestety nie zbyt dokładnie usunięte chwasty dały o sobie znać w późniejszym czasie.
Wiele razy mama powtarzała mi: Uważaj na perz ! Jak znajdziesz perz to odłóż go do spalenia ! Gdy mieliśmy działkę w mieście też ciągle o nim słyszałam.
Nie wiedziałam jednak dlaczego tak uczepiła się tego perzu i jak on właściwie wygląda?
W mieście najtrudniejszym do zwalczenia chwastem na naszej działce był podagrycznik. To roślina bardzo ekspansywna, która potrafi odrodzić się nawet z najdrobniejszego kawałka.
Gdy po raz kolejny przyszło mi plewić rabatę przy głównej ścieżce w naszym wiejskim ogrodzie, spotkałam go ! I wiedziałam już, że to na pewno on !
Proszę Państwa - oto perz !
Korzenie perzu
Skoro na rabacie były nie tylko kwiaty, ale i chwasty musiałam rozprawić się z nimi ręcznie. Haczką i łopatką wykopywałam perz, oddzielając go od innych roślin. Sporo uzbierało się tego paskudztwa. Zostawiłam, by się wysuszył i spaliłam - tak jak radziła mama.
Musicie wiedzieć, że perz jest rośliną wieloletnią i bardzo ekspansywną, gdyż jego korzenie tworzą długie, podziemne rozłogi. Wyglądem przypomina trawę, ale nie dajcie się zwieść. Korzenie trawy przeważnie tworzą zwartą kępę, a perz ma pojedyncze, bardzo długie, białe korzenie, rozchodzące się na boki. W dodatku jest bardzo odporny na warunki atmosferyczne i glebowe. To wyjątkowo nieprzyjemny "gość" !
Można go zwalczać mechanicznie, chemicznie lub sposobami domowymi, takimi jak:
- nierozcieńczony ocet,
- gorąca woda,
- zużyty olej jadalny,
- roztwór mydła lub detergentów,
- cukier,
- popiół drzewny.
Stosuje się je dolistnie na młode chwasty. Substancje te oklejają liście, niszcząc ich strukturę, w efekcie czego roślina zamiera.
Preparaty chemiczne to znany wszystkim : Roundup czy mniej znany Sprinter. Środki te wnikają przez liście do korzeni powodując stopniowe obumieranie roślin. Jeśli chcecie poczytać o szkodliwości Roundupu - odsyłam tu.
Jeśli nie zamierzacie sadzić roślin jadalnych, a chcecie jedynie usunąć chwasty przy podjeździe do domu lub przy tarasie to jak najbardziej można zastosować środek chemiczny.
Na rabatach i grządkach lepiej jednak mechanicznie usunąć niepożądane rośliny.
Zapraszam na poranny spacer po naszym ogrodzie.
 |
Za nami trudne początki, a przed nami jeszcze dużo pracy.
Pozdrawiam wszystkich miłośników roślin i ogrodów !!!
