Ostatni weekend lata

 Jesień jest piękna i kocham ją bardzo, ale dziś, gdy przeglądałam zdjęcia naszła mnie ochota na wspomnienie ciepłego... września, czyli końca lata.

W ciepłe popołudnie wybrałam się na samotny spacer po plaży. Morze było spokojne, a na plaży było mnóstwo ludzi. Nie spodziewałam się spotkać takich tłumów. Cóż ? Cieszyłam się tym, co dookoła. Ludzie w wieku od 0 do 100 lat cieszyli się ciepłem, słońcem i wodą. 

Maluchy taplały się przy brzegu z wiaderkami i łopatkami. Towarzyszący im rodzice bacznie obserwowali sytuację. Niektórzy robili zdjęcia, inni budowali fortece z mokrego piasku. Woda była ciepła i zachęcała do kąpieli. Młodzież chlapała się wodą. Jakiś pan wciągał mokry materac na brzeg. Tłuścioch w ciemnych okularach siedział dumnie na leżaku, wystukując ręką na podłokietniku rytm głośnej muzyki płynącej z wielkiego boomboxa. Pewna rodzina przywiozła starszą panią na plażę. Wózek z siedzącą na nim drobną i bladą staruszką z trudem umieścili na samym brzegu morza, by woda mogła obmywać jej stopy. Jaki cudowny pomysł ! 

Spacerowałam brzegiem morza łapiąc ostatnie promyki słońca i przyglądałam się wszystkiemu dookoła, rozmyślając... Nad głową co jakiś czas przelatywała motolotnia.

Doszłam do miejsca, gdzie mniej było ludzi i tylko mewy krzyczały najgłośniej jak potrafią. Rozłożyłam ręcznik na rozgrzanym piasku i oddałam się spokojnej kontemplacji.