Początek roku to czas kiedy wielu z nas snuje plany - dalekie i bliskie oraz robi postanowienia. Czasami człowiek długo myśli i zastanawia się nad tym co postanowić i na czym się skupić. W tym roku nie chciałam niczego sobie obiecywać, lecz nagle, nie wiadomo skąd dopadła mnie nieustępliwa myśl:
DOKOŃCZ TO CO ZACZĘŁAŚ.
Tylko tyle. Takie postanowienie bez postanowienia - bez ustalania konkretnego celu, bez nowego planu. Tak po prostu ! Skoro wpadłam na taki pomysł, żeby nie robić nic nowego, a tylko doprowadzać do końca stare sprawy - to chyba się starzeję ?- pomyślałam.
Trzy najważniejsze zasady, które mogą okazać się pomocne to:
1. Nie rozpoczynaj nowych spraw jeśli nie doprowadzisz do końca starych. W przeciwnym razie wpadniesz w błędne koło rozpoczynania wszystkiego od nowa i nigdy się z niego nie wydostaniesz.
2. Bądź konsekwentna w działaniach, których się podejmujesz. Zawsze doprowadzaj wszystkie sprawy do końca.
3. Dotrzymuj obietnic - nie bierz więcej zadań i obowiązków niż jesteś w stanie wykonać.
Jeśli zaczynasz wiele spraw naraz - podobnie jak ja - to spokojnie zastanów się: co jest do dokończenia ?
W moim przypadku są to książki, które zaczęłam czytać, robótki szydełkowe, szycie - odłożone na długo i inne projekty. Niestety najczęściej zaczynam czytać trzy lub cztery książki naraz i żadnej nie mogę dokończyć.
Jakiś czas temu zaczęłam szydełkować. Pracy nie dokończyłam, a już przymierzałam się do kupna nowej włóczki na następną robótkę. O zgrozo !
Rozpoczęte przeze mnie prace patchworkowe z tkaniny też nie mogą doczekać się ukończenia.
Kiedyś zaczęłam prowadzić dziennik ogrodu - zupełnie nie jestem w tym systematyczna. Odłożyłam go na długi czas, a przecież bardzo chcę go prowadzić.
Od dziś zaczynam dokańczanie starych spraw! Kto ze mną ?
Zgłaszam się chętnie, nawet musze dokończyć robótkę z takiej włóczki, jaka jest na twoim zdjęciu, dziergam i dziergam i końca nie widać!
OdpowiedzUsuńDokończyć sprawy i zaznać spokoju:-)
jotka
A ja na taką włóczkę właśnie mam chrapkę. Dokończyć sprawy i zacząć nowe ! Pozdrawiam :))
UsuńNormalna rzecz, nie wymaga wcale stycznia. :)
OdpowiedzUsuńHa ha ha ! No widzisz ?! Pewnie, że nie trzeba stycznia. Jak normalna rzecz - to chyba się jeszcze nie starzeję.
UsuńPewnie, że nie. Starzeje to się ciało, a my w nim wiecznie młodzi. :)
UsuńO, to ja muszę ten sweter moherowy skończyć, który zaczęłam robić na drutach...
OdpowiedzUsuńHahaha... też tak mam, ze ciągnę wiele spraw, projektów jednocześnie. I w terminowych sprawach, jestem konsekwentna.. Ale mniej ważnymi sprawami nie przejmuję się zbytnio, gdy czasu mi brakuje. Przecież kiedyś dokończę :) :)
Mądre postanowienia...
Serdeczności...
U mnie jest tak, że jeszcze jednej rzeczy nie skończę, a już pociągają mnie nowe...kolory, wzory, projekty. Ech ! Chciałoby się...
UsuńDlatego muszę się pilnować, żeby doprowadzać sprawy do końca. Pozdrawiam serdecznie :)
Ulu ,fajnie się pisze gorzej realizuje.Akurat u mnie jest tylko 1 praca chyba od 3 lat , sweter ale nie ruszona bo nie wiem czy słuszna ilość oczek i stoi ,straciłam serce dla niej ,pruć czy nie .Kiedyś koleżanka pomogła mi w rozliczeniu oczek.Kilku książek nigdy nie czytałam naraz.Zycze realizacji planów.Mam poślizg z prywatnymi lekarza mi.Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńTakiemu to dobrze... który nie ma spraw niedokończonych ! Ja niestety muszę z tym walczyć. Pozdrawiam serdecznie :)
UsuńNie dołączam bo wszystko co zaczęte - skończone a książki czytam po kolei bo przynoszę je z biblioteki. Na stare lata właśnie zmądrzałam :-) Kiedyś i u mnie było (oprócz czytadeł) podobnie. Uporządkowałam przestrzeń i tego się trzymam a Tobie życzę wytrwałości i do celu ! dasz radę :-)
OdpowiedzUsuńSzczerze Tobie zazdroszczę ! Ja nieustannie mam pęd do nowych rzeczy. Tym razem się postaram. Co postanowione - to postanowione ! Pozdrawiam serdecznie :))
UsuńJestem z Tobą. :) Ja zapytałam siebie, co kocham, co mnie uskrzydla, ale tak na serio. Nie pozwoliłam, by w tę rozmowę wtargnął lęk i postanowiłam robić to, co już zaczęłam... tylko że już na serio. Niech se lęk jest, ale tylko tłem... Wiem, że nie zrobię kroków wielkich już teraz, ale te małe robię i schodek po schodku do góry. Wreszcie zrozumiałam, odnalazłam to COŚ i niech droga do tego trwa, ile trwać ma, nie poddam się, bo nigdy jeszcze nie czułam, że to COŚ zawsze było ze mną. Nic nowego, będę dbać o to, co mnie rozjaśnia, to wystarczy.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam Cię mega serdecznie, ja tu żem jakaś przeziębiona, ale musiałam wejść na bloga, bo to też moja terapia, moja radość w życiu i na bank pomaga w zdrowiu. :))) Dziękuję, że jesteś. :*****
Cieszę się, że masz cel i małymi kroczkami do niego podążasz. Nic na siłę. Ważne, by się tego trzymać i nie zgubić gdzieś po drodze. U mnie - widzisz - ciągle coś mnie pociąga, coś zaczynam, a wiem, że to dobre nie jest. Zawalczę z tym. Jak nie teraz - to nigdy ! Jak nie ja - to kto ?! Agnieś ! Życzę Ci wytrwałości, spokoju i spotykania samych dobrych ludzi :))) Ściskam mocno :)))
UsuńŻadnych postanowień, nawet zapisanie się do blogowych zabaw nie traktuję zobowiązująco. Rozpoczęte prace kończę, gdy wpadną mi w ręce, ale muszę się przyznać, że niektóre nie zauważam (ha, ha)
OdpowiedzUsuńpozdrawiam i powodzenia
Ha ha !!! Takiemu to dobrze !!! Zazdroszczę konsekwencji. Pozdrawiam serdecznie Basiu :))
UsuńOd dawna nie robię żadnych postanowień. Sylwester to tylko kartka w kalendarzu, jak każda inna...
OdpowiedzUsuńWiem... zdaje mi się, że już trochę Cię znam. Jasne, że to tylko kartka w kalendarzu. Zaczynać od nowa można zawsze, ale sztuką jest, by dotrzymać słowa danego samemu sobie.
UsuńDroga Ulu!
OdpowiedzUsuńHmmm, łatwo powiedzieć: DOKOŃCZ TO CO ZACZĘŁAŚ.
U mnie gorzej z realizacją. Najwyższa pora aby to zmienić.
Serdecznie pozdrawiam:)
Widzę, że nie tylko mnie brak konsekwencji ? Cieszę się, ze nie jestem w tym sama. Pozdrawiam :))
UsuńBardzo dobry pomysł! Trzymam kciuki za Twoje postanowienie, żebyś je konsekwentnie zrealizowała! Ja raczej rzadko mam takie pozaczynane sprawy, staram się na bieżąco ogarniać, nie lubię jak mi coś gdzieś po kątach (i w głowie) zalega... No ale wiadomo, z różnych powodów czasem coś zostanie takie niezałatwione, czy niedokończone. Mniej więcej raz w miesiącu robię przegląd i albo kończę dzieło, albo wyrzucam, albo zastanawiam się co było przyczyną porzucenia projektu i czy da się to jakoś zmienić lub wykorzystać. Książki, jak są ciekawe, to czytam za jednym zamachem do końca, a jak nie ciekawe, to po prostu wyrzucam z listy do przeczytania, tak więc w tej kwestii nie ma problemu. Robótki typu hafty czy coś na drutach czasem z jakiegoś powodu mi "nie idą", to zwykle w krótkim czasie kończy się spruciem i rozpoczęciem czegoś nowego. Obrazki natomiast mają swoją specyfikę: czasem muszą odstać swoje gdzieś w kącie i dopiero po pewnym czasie, jak patrzę na nie świeżym okiem, to widzę co trzeba poprawić. No i tutaj właśnie muszę przyznać, że owszem mam trochę takich obrazków, które doczekały się mojego olśnienia i stoją w kolejce do poprawki. Ale na to potrzebuję sporo wolnego czasu, którego z powodów zawodowych mam chwilowy deficyt :).
OdpowiedzUsuńJesteś wszechstronną osobą ! Widać, że masz łatwość w podejmowaniu szybkich decyzji i jesteś konsekwentna. Tego to Tobie zazdroszczę. U mnie z tym nie najlepiej. Czytam kilka książek naraz, nawet jak są nudne. Staram się przez nie przebrnąć z nadzieją, że może akcja w końcu nabierze tempa.
UsuńWstyd się przyznać, ale ja chyba mam słomiany zapał. Najpierw wszystko mi się podoba i chcę spróbować wszystkiego, a potem niedokończone robótki odkładam na długi czas. Mam więc nad czym popracować.
Muszę przeczytać do końca kilka książek....Bo mam taki zwyczaj że nie czytam jednej ksiazki tylko kilka w tym samym czasie....Ale to jeszcze w styczniu muszę je dokończyć...:-))
OdpowiedzUsuńOch ! To zupełnie tak jak ja ! Czytam po kilka książek i to się wydłuża w czasie. Czasem którąś odkładam i długo, długo nie kończę. Ech...
UsuńHaha Ulu trafnie i na temat zawsze coś i gdzieś .... nie no starzeć to my się nie starzejemy, to po prostu ten czas goni nas, a że gdzieś po drodze coś zaległo, no bywa haha ja sobie obiecuje ale chyba trzeba powyciągać sfocić dla pamięci i powykańczać. U mnie pierwszy krok książki wylądowały w sypialni na parapecie do przeczytania - muszę robótki powyciągać ;) pozdrawiam i dokończ to co zaczęłaś jestem z Tobą Ulu... Beata Tpozdrawia
OdpowiedzUsuńOoo ! Jak się cieszę Beatko, że mnie wspierasz ! Bardzo dziękuję ! Na pewno się pochwalę czy mi się udało cokolwiek doprowadzić do końca. Niech no ja w końcu będę konsekwentna ! Ściskam i pozdrawiam :)))
UsuńAleż radykalne postanowienia Uleńko! No cóż jeśli od tego będziesz szczęśliwsza, to pewnie tak musisz zrobić. Tak sobie pomyślałam, że dusza artysty, czyli Twoja, nie zgadza się na pracę wyrobnika, tylko czeka na wenę, żeby powstać mogło dzieło. A to nie zawsze mieści się w planach. Wiem, ze artysta musi przerwać jedną pracę, robić drugą, jeśli ma jakiś pomysł. Może stąd się biorą niedokończone historie, bo Ci się nudzą :-)) Przecież Ty masz tyle ciekawości świata. Nic dziwnego, że nie możesz zamknąć jej w sweterku. Ale może ja się nie znam. Tak tylko sobie pomyślałam o Twojej pracy twórczej :-) Uściski :-)
OdpowiedzUsuńHa ha !!! Jak pięknie napisałaś Marzenko ! To prawda - ciekawi mnie wszystko i w tym jest problem. Nie potrafię być zaprogramowana na jedno zadanie, na jedną rzecz. Cóż ? Będę się starała, by doprowadzać wszystkie sprawy do końca. Z takim wsparciem - na pewno mi się to uda ! Ściskam i pozdrawiam :)))
OdpowiedzUsuńZdecydowanie ja! Dlatego też na ten rok nie mam żadnych nowych postanowień. Mało tego, nawet dużo rzeczy odpuściłam. Nie chcę gonić, by udowadniać coś (hm... sama nie wiem komu? :D), ścigać się ze sobą. Podpisuję się pod wszystkim, o czym piszesz i uważam (o zgrozo, dopiero teraz!), że najpierw trzeba zamknąć jedne drzwi, by otworzyć nowe. Zabieram się za "niedoczytane" książki, niezrealizowane w pełni projekty i plany oraz biorę co dzień przyniesie, bez ciśnienia, że muszę. I powiem Tobie po prawie pierwszym miesiącu Nowego Roku - ach lubię to! Trzymam kciuki za Twoje projekty i zapał do działania! Pozdrawiam! :)
OdpowiedzUsuńOch ! Jak się cieszę, że u Ciebie podobnie ! Ja też późno wyciągnęłam wnioski z... życia w pędzie. Dlatego piszę, że to na miarę wieku - mojego wieku ! :) Wreszcie nauczyłam się sobie odpuszczać - bez ciśnienia, że coś muszę.
UsuńW takim razie trzymam i ja kciuki za Ciebie !!! Bardzo gorąco pozdrawiam :)))
Powodzenia! :) też czasem zdarza mi się coś odłożyć "na przyszłość", a później sprawa mi się przeciąga i rozciąga... ;) każdy z nas chyba tak czasem miewa ;)
OdpowiedzUsuńTeż tak myślę Justynko, że każdy miewa takie niedokończone sprawy. To zapewne zależy od tego jak bardzo ktoś jest konsekwentny. Jak widać u mnie czasem tej konsekwencji brak. Pozdrawiam cieplutko :)))
UsuńNie robię postanowień, zresztą nawet nie obchodzę teraz nowego roku. Dla mnie rok to czas od urodzin do urodzin, wtedy sobie myślę, co zrobić, żeby było lepiej, żebym była lepsza.
OdpowiedzUsuńRozumiem i szanuję. Każdy ma wybór i bardzo dobrze. Teraz spotykam dużo ludzi, dla których Nowy Rok to tylko kartka w kalendarzu. Dla mnie to zawsze jednak czas przemyśleń. Dobrego tygodnia Joasiu !
UsuńPewnie znajdę coś podczas wiosennych porządków, ale wówczas padnie pytanie: kończyć teraz czy później.
OdpowiedzUsuńNa razie jestem na bieżąco.
Tobie życzę dokończenia togo co do skończenia i podjęcia nowych prac, ale z finałem.
Pozdrawiam ciepło.
Bardzo dziękuję za optymistyczny komentarz ! Zazdroszczę Tobie, że jesteś "na bieżąco" z pracami różnymi. Ja nieustannie się staram. Tylko, że nie zawsze mi to wychodzi. Życzę Ci dobrego tygodnia ! Pozdrawiam :))
UsuńTo ja się nawet nie będę odzywać... też bym chciała dokończyć to co mi zalega .
OdpowiedzUsuńOoo ! Bratnia dusza !? W takim razie życzę Tobie powodzenia !!! Pozdrawiam :))
UsuńJa już prawie wyszłam na prostą z moimi ufokami, ale będę kibicować w realizacji projektu. Pozdrawiam Ulu:)
OdpowiedzUsuńCieszę się ! Dzięki :))
UsuńTrzymam kciuki za Twoje postanowienia! Będę kibicować ....
OdpowiedzUsuńU mnie żadnych postanowień (z nich jednak trzeba się wywiązać a sytuacja, w której tkwię może mi na to nie pozwolić) :) Chociaż ...... no tak, postanowiłam sobie, że nie będę brać udziału w zobowiązujących wyzwaniach więc się nigdzie nie zapisuję (jakieś kartki dla zabawy się nie liczą). Doszłam też do zaskakujących mnie wniosków - jestem już w takim wieku, że niczego nie ,,muszę,, a jeżeli coś robię to znaczy, że ,,chcę,,. Co do zaczętych i niedokończonych to ..... przekazałam wnuczkom, niech babcię wyręczą :)
Uściski przesyłam
Dobrze, że masz wnuki ! Możesz ich zarażać swoją pasją. Jeśli chodzi o wiek to ja również doszłam do tego momentu, kiedy nauczyłam się mówić sobie "stop" i odmawiać udziału w niektórych zabawach czy wydarzeniach. Po prostu przestaję gonić, przecież tak naprawdę nic nie muszę. Za to na pewno mogę pozwolić sobie na luz, odpoczynek, spokój. Dlaczego nie?!
UsuńUściski posyłam serdeczne :)))