Horror

Już myślałam, że nie żyję, gdy będąc zalogowaną na blogerze i chcąc dodać nowy post, nagle okazało się, że mój blog NIE ISTNIEJE !!!!!
Zrobiło mi się gorąco. Uparcie wpisywałam nazwę i klikałam kilka razy, nie mogąc w to uwierzyć.
Zabrali mi pół życia - myślałam. Dlaczego ? Co się stało? Co zrobiłam źle ? 
Nikomu z Was nie życzę tego, co przeżyłam, ale w tej krótkiej chwili rozpaczy,która trwała kilka godzin(!!!) uświadomiłam sobie,że bycie Tu jest dla mnie czymś ważnym. Poza tym od razu zaczęłam tęsknić za Wami...Do dnia dzisiejszego nie zdawałam sobie sprawy z tego, że bycie Tu ma  dla mnie aż takie znaczenie.
Na szczęście okazało się ,że to nie z mojej winy i już jestem z powrotem. Na szczęście !
Od jakiegoś czasu moja córka nalegała, żebym wybrała sobie kolory, to zrobi mi bransoletkę. Kolory wybrałam, ale niestety za krótkie były nitki i wyszedł breloczek do kluczy. Za to noszę go zawsze przy sobie.

Oto kilka ujęć z naszej działeczki, wobec której mam duże wyrzuty sumienia. A to dlatego, że tego lata spędziłam na niej bardzo mało czasu. Postanowiłam, że w przyszłym roku będzie inaczej. Zamieszkam latem na działce i będę obcować tylko z roślinami.

Gorąco pozdrawiam Wszystkich zaglądających !!! 
Dzięki , że jesteście !!!