Kącik czytelniczy

W ramach Międzyblogowego Kącika Czytelniczego nadszedł czas, abym i ja przyznała się, że coś tam czasami przeczytam.
Zasady Kącika są takie, że trzeba przeczytać przynajmniej 10 książek do końca roku. Niewiele to, ale dla niektórych wystarczy.

Co to mi się przeczytało do tej pory ?
Po pierwsze :
" Lewa strona życia " Lisy Genova
Autorka opowiada w niej historię o kobiecie  po trzydziestce,pracującej w redakcji i prowadzącej bardzo aktywny tryb życia, która mając trójkę małych dzieci, męża i kredyt mieszkaniowy, nagle ulega wypadkowi.
Budzi się w szpitalu i niewiele  pamięta. Chce wstać i iść do pracy, ale okazuje się, że na jej przebudzenie wszyscy czekają już kilka tygodni. Życie kobiety zostaje przewrócone do góry nogami. Wszystko się zmienia. Dotąd to ona musiała zajmować się dziećmi, domem, rachunkami i zarabianiem pieniędzy, a teraz sama wymaga największej uwagi bliskich i zrozumienia, ich troski i opieki, a najgorszy w tym wszystkim jest fakt, że nie może się poruszać.
Problem przedstawiony w książce jest dość interesujący i ważny. Główna bohaterka doznała urazu mózgu i cierpi na zespół pomijania stronnego, który polega na braku świadomości istnienia lewej ( najczęściej ) strony ciała. W związku z tym nie zauważa przedmiotów i osób po swojej lewej stronie, nie wie jak poruszyć lewą nogą czy ręką, obija się o drzwi, ma kłopoty z ubieraniem się i myciem, czyta tylko to , co znajduje się po prawej stronie gazety, itd.
Niestety autorka książki skupiła się na tychże problemach i do końca opisuje, jak to trudno zapiąć guziki, jak trudno coś narysować po lewej stronie, jak trudno się uczesać...
Każdy dzień wygląda tak samo i w kółko się wszystko powtarza.  Niestety trochę zanudziła mnie ta lektura, gdyż problem jest mi znany z medycznego punktu widzenia i chyba oczekiwałam czegoś innego.

Po drugie :
"Telefon od anioła" Guillaume Musso
Tytuł tej książki i okładka zmyliły mnie kompletnie. Już na początku poznajemy piękną dziewczynę, Madeline i jej narzeczonego, którzy wracają z podróży. W restauracji na lotnisku przez przypadek  ktoś kogoś potrąca i wypadają rzeczy z torby czy kieszeni.  Do torebki dziewczyny trafia telefon słynnego niegdyś szefa kuchni i właściciela restauracji, Jonathana, a jemu dostaje się telefon dziewczyny. Niby nic takiego, ale zarówno jedno jak i drugie postanawia przejrzeć zawartość obcej komórki.
Madeline okazuje się być kwiaciarką w Paryżu, która wcześniej była policjantką w wydziale zabójstw i prowadziła niejedno śledztwo.
Restaurator też skrywa swoje tajemnice. Ich losy coraz bardziej splatają się ze sobą. Akcja nabiera tempa, jak w prawdziwie gangsterskim filmie. Od lektury nie można się oderwać i trzeba już czytać do samego końca. Takie książki lubię i polecam !

Po trzecie :
"Dziecko niczyje" Michaela Seed
To książka napisana przez franciszkanina, który zdecydował się na odkrycie przed całym światem swoich tragicznych wspomnień z dzieciństwa. To historia wstrząsająca, obkupiona krwią i zszarganymi nerwami małego chłopca. Niełatwo się czyta o takich przeżyciach. Michael już jako pięciolatek był okrutnie bity przez ojca i molestowany. Potem również jego babcia i dziadek znęcali się nad nim psychicznie i fizycznie, a koledzy w szkole okazywali mu swoją nienawiść. Sińce i otarcia ukrywał przed wszystkimi, gdyż obawiał się gniewu ojca. Zapytany w szkole przez nauczyciela odpowiadał, że się potknął, uderzył, przewrócił, choć i tak nikt w to nie wierzył.

Tak samo była traktowana jego matka, aż w końcu nie wytrzymała tych tortur i popełniła samobójstwo.
Trudne dzieciństwo doprowadziło Michaela do znalezienia w sobie powołania i wstąpienia do seminarium. Obecnie jest znanym duszpasterzem celebrytów, a dziennik "The Times" nadał mu tytuł " księdza stulecia".