Mój amarylis

To było moje pierwsze spotkanie z tą rośliną i pierwsza wielka przygoda.

Cebulkę amarylisa kupiłam w maju w holenderskim ogrodzie Keukenhof. 

Właściwie nie miałam zamiaru kupować czegoś takiego, bo dotąd była to roślina zupełnie mi obca, a w dodatku droga, ale nakłoniona przez córkę i męża 
stałam się posiadaczką tejże.

Gdy wróciliśmy z podróży do domu, po otwarciu pudełka, na którym widniało zdjęcie pięknego kwiatu, naszym oczom ukazała się 
brzydka wielka, żółtozielona cebula.

Szybko przystąpiłam do działania. Zakupiłam doniczkę, ziemię 
i umieściłam w tym posłaniu cebulę.

Postawiłam ją na tarasie i podlewałam co drugi dzień.

Niestety przez kilka dni cebula zrobiła się brunatna i miałam wrażenie, 
że chyba zaczyna gnić.

Okazało się, że taras nie jest najlepszym miejscem dla amarylisa. Na początku maja temperatura w nocy wahała się w okolicach 0 st.C.

Zabrałam więc moją cebulkę do salonu i wystawiałam ją na zewnątrz

tylko w dzień, a na noc zabierałam z powrotem do domu.

Cebulka odżyła i najpierw wypuściła liście, a potem długi pęd,
zakończony pąkiem. 

8 maj 2018

 Ten etap wzrostu i codziennego wyprowadzania cebuli na taras trwał ponad miesiąc. Potem zabrałam roślinę do domu.

18 czerwiec 2018

Po trzech dniach pąk zaczął się otwierać.

21 czerwiec 2018

Po kolejnych dwóch dniach okazało się, że z pąka wynurzają się 
trzy kwiaty na raz (! ?)

23 czerwiec 2018

W niedługim czasie amarylis pokazał nam swoje piękno w całej okazałości.

24 czerwiec 2018

 26 czerwiec 2018

3 lipiec2018

6 lipiec 2018

Można by  przypuszczać, że tak zakończyła się historia 
jednej cebulki, ale to nic bardziej mylnego !
Po suchym, upalnym lecie spędzonym na tarasie, całkiem niedawno, 
bo w listopadzie zabrałam doniczkę z cebulką do domu. 
Wymieniłam część podłoża i zaczęłam podlewać roślinę.
Mój amarylis wypuścił dwa liście, które rosną
w zawrotnym tempie - po kilka centymetrów dziennie ( !?).
Przygoda zatem rozpoczyna się na nowo !