Faza na szycie

Nie wiem od czego zacząć.

Może od tego, że od jakiegoś czasu nie kręci mnie już robienie kartek ?

Nie, nie oznacza to, że w ogóle nie chcę ich robić, ale po prostu nie cieszy mnie 

to tak bardzo jak dawniej. Chyba zniechęciło mnie robienie kartek pod zamówienie. 
To nie to samo, co tworzenie z potrzeby chwili, 
z samej radości tworzenia, z serca.
Podziwiam ludzi, którzy są wierni swojej pasji przez lata
i ciągle ją rozwijają.
  Mnie fascynuje wiele rzeczy i wielu chciałabym spróbować.
Lubię odkrywać coś nowego i cieszyć się z robionych postępów.
Dobrze przynajmniej, że blog nazwałam: Nie tylko kartki. Daje to możliwość
pisania właściwie o wszystkim.

Ostatnio wielką frajdę sprawia mi szycie. To taki powrót do przeszłości.
Widok kobiety siedzącej przy maszynie był dla mnie codziennością.
Szyła moja babcia, szyła mama i szyję ja ! Właściwie nie pozostawiono mi wyboru.
W dzieciństwie uwielbiałam siedzieć pod maszyną do szycia i bawić się lalkami.
 Poruszałam ruchomym stopniem i kołysałam lalki jak w kołysce.
Dziś pokażę princeskę uszytą przeze mnie jakieś 24 lata temu
dla mojej córki, gdy Ta miała półtora roku. 
To nie tak, że nie mam nic nowego do pokazania.
O moim szyciu maseczek przeczytacie tu,
o woreczkach z recyklingu - tu.
A o patchworkowej torbie - tu.

 Do tej princeski mam sentyment.
Niech posłuży jako wstęp do moich kolejnych poczynań szyciowych.